อ่ าน เรื่องที่ได้รับ การส่งต่อๆ กันมาทาง ไ ล น์ แล้วประทับใจมากตอนแรกๆ ที่อ่ านไปก็คิดไปพลางว่า ทำไมผู้หญิงคนนี้ช่างแ ย่ จัง และผู้ชายที่นั่งข้างๆ ก็กินขนมอย่างไม่รู้สึกอะไรเป็นคนปกติหรือเปล่า
ลองอ่ าน ดูแล้วจะรู้ว่าเราได้อะไรจากเรื่องเล่านี้จากไลน์ที่สนามบินนานาช าติ ระดับโลก มีนักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี จำเป็นต้องรอเวลาถึง 3 ชั่ วโมงในการเปลี่ยนเครื่องบินเพื่อไป จุดหมายปลายทาง
เธอตัดสินใจเดินไป ซื้ อ หนังสือ 1 เล่มและคุกกี้ 1 ห่อ และเตรียมหาที่ นั่งเพื่ออ่ าน และกิน ฆ่ า เวลาไปพลางๆเธอสอดส่ายมองหา ที่นั่งได้ 1 แห่ง เมื่อนั่งลงก็เตรียมหนังสือ และคุกกี้ เพื่ออ่ านและกินไปพลางๆ
เธอสังเกตเห็นว่า ข้างๆ เธอมีชายหนุ่มซึ่งนั่งเหยี ย ด กายอย่างไม่สนใจใครว่าจะมีใครนั่งอยู่ ข้างๆ เขาสักครู่หนึ่ง ขณะที่เธออ่ าน หนังสือชายหนุ่มก็ หยิบขนมคุกกี้ออกจากถุง ซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง
แล้วกินมันทีละชิ้นเธอมองด้วยความโกรธแต่ ไม่ต้องการทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจเธอเริ่มรู้สึกเบื่อที่จะกินคุกกี้และ เฝ้ามองนาฬิกาในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นผู้ ข โ ม ย ไร้ ย างอาย
กำลังกินมันให้หม ด สิ้น ไปเธอเริ่มโ มโ ห และคิดในใจว่า “ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการ ศึกษาแล้วละก็ ฉันจะ ช ก หน้าเจ้าหม อ นี้
ให้ แ ห ล ก ไปเลย”ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น
ทั้งสองส่งสายตามองกันเมื่อคุกกี้เหลือเพียง ชิ้นสุดท้าย เธอหยุดและอย ากรู้ว่าชายหนุ่มจะทำอย่างไรชายหนุ่มค่อยๆหยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้ายแล้ว หักออกเป็น 2 ชิ้น ส่งให้เธอครึ่งชิ้น และกินเองครึ่งชิ้น
เธอรับจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว และคิดในใจว่า “ เขาช่างเป็นคนไร้ มารย าทสุดๆช่างไร้การศึกษา ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ” เธอลุกขึ้น หยิบข้าวของทั้งหมดแล้วตรงไปยังประตูขึ้นเครื่อง
ไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามองหัวข โ ม ย ผู้ไร้มารย าท ซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม ภายหลังจากขึ้นเครื่องและนั่งประจำที่อย่างสบายแล้ว เธอก็หยิบหนังสือที่อ่ าน ค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้งในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋าก็พบว่า
มีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อ เธอตกใจมาก ถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่า คุ๊กกี้ห่อนั้นเป็นของชายหนุ่มที่แบ่งให้เธอกิน เธอลุกขึ้นทันที แล้ววิ่งออกจากเครื่องบินไปยังที่นั่งของชายหนุ่ม แต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่า
มันสายไปเสียแล้วที่จะได้ขอโทษชายหนุ่มระหว่างเดิน กลับเข้าเครื่อง เธอรู้สึกเจ็ บ ป วด หัวใจ เธอนั่นเองที่ไร้ มารย าทเป็น
หัวข โ ม ย ที่ไร้การศึกษาตัวจริงมีกี่ครั้งในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่า
“ สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น มันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการเข้าใจผิด มีกี่ครั้งในชีวิตที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น และทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเองซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย ” นี่แหละ
ที่ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกก่อนตัดสินผู้อื่นหลายๆ สิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น ควรมองผู้อื่นในแง่ดี แล้วคอยสงสัยตัวเองว่า “เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง เราเคยแบ่ ง ปั น อะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่ ”
เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ควรคิดบวกเสมอเมื่อเจอปัญหา
ขอขอบคุณ p i n t e r e s t.c o m
