1.ลดจำนวนผู้คนในชีวิตลงบ้าง เพราะจำนวนไม่ได้นำมาซึ่งความสุขเสมอไป
ปริมาณไม่ได้บ่งบอกถึงคุณภาพ
2.ในวัยหนึ่งเราอาจต้องการมีเพื่อนมาก แต่เมื่อถึงอีกวัยหนึ่งเราจะพบว่า
สิ่งที่ต้องการคือเพื่อนแท้ ซึ่งไม่ต้องมากมายอะไร น้อยแต่ลึกมีคุณภาพกว่ากว้างแต่ว่างโหวง
3.วงสนทนาที่เน้นจำนวนคน เหมือนลูกโป่งที่พองตัว ข ย า ย ใ ห ญ่ แต่ผิวบาง
พร้อมจะแตกโพละได้ทุกเมื่อ ไม่เหนียวแน่น
4.ให้เวลากับวงสนทนาเล็กๆ แต่ลึกซึ้ง อยู่กับคนที่เรารู้จักเขาเป็นอย่างดี และ
เขารู้จักเราเป็นอย่างดี วงสนทนาเช่นนี้ย่อมมีความเห็นอกเห็นใจ มีเมตตา และ
มิตรภาพที่แท้จริงเกิดขึ้น
5.ดอกไม้ปลอม ทั้งช่อก็ไม่สวยเท่าดอกไม้จริงเพียงหนึ่งดอก มีเพียงดอกไม้จริงเท่านั้น
มีมีกลิ่นหอมตามธรรมชาติ
6.บ่อยครั้ง ที่หัวเราะเฮฮากับคนจำนวนมาก แล้วรู้สึกเงียบเหงาเมื่อต้องกลับบ้านตามลำพัง
7.ต่างกันกับวงสนทนาคุณภาพ ที่โอบอุ้มเราไว้แม้เราจะกลับไปอยู่ตามลำพังอีกหน
แต่เรารู้สึกเสมอว่ามีคนที่ห่วงใยเราและพร้อมจะปลอบโยนเราเสมอ
8.การคุยที่เนิ่นนานอย่างลึกซึ้ง อาจมีเสียงหัวเราะน้อย แต่กลับทำให้เรา
เข้าถึงความสุขที่แท้ ซึ่งไม่จำเป็นต้องหัวเราะ
9.วงสนทนาที่ดี คือวงสนทนาที่ให้ความสำคัญของการ “ฟัง” ในวงนั้นเรามักได้ฟัง
ความทุกข์ของกันและกัน เรื่องที่หน่วงใจ เรื่องเช่นนี้ทำให้เรารู้จักกันดีขึ้น
10.เพื่อนที่แท้ คือคนที่เรากล้าร้องไห้ต่อหน้าโดยไม่กลัวว่าเขาจะตัดสินเรา
บอกความลับให้เขาฟังได้ กระทั่งเรื่องที่เราผิดพลาดหรือสามารถ
ส า ร ภ า พ บ า ป กับเขา
11.เพื่อนแบบนี้มีไม่มาก และเมื่อพบแล้ว เราเองก็มักจะเป็นเพื่อนแท้ของเขาเช่นกัน
12.ถึงเวลาหนึ่ง จึงเข้าใจว่าเรามุ่งเน้นความต้องการผิดไป เรามุ่งเน้น “ปริมาณ”
ของความรักจากคนหลายคน แต่อันที่จริงเราอาจต้องการ “ปริมาณ” นั้น
จากคนเพียงคนเดียว, หรือไม่กี่คน
หลายๆคนยังกังวลว่ามีเพื่อนน้อย แต่ที่จริงแล้วเราควรกังวลว่าไม่มีเพื่อนแท้?
แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า ใครเป็น “เพื่อนแท้” ไม่ยากเลย..!! หากเรามีคนเช่นนั้นในชีวิต
เราจะรู้สึกขอบคุณที่มีเขา และเขาเองก็มักขอบคุณที่มีเรา ในชีวิตเราอาจพบคนเช่นนี้
แค่ไม่กี่คน แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา แจกันสวยๆ ไม่ได้ต้องการดอกไม้ทั้งทุ่งมาประดับ
หากต้องการดอกไม้ที่เหมาะกับแจกันนั้นต่างหาก เมื่อพบแล้ว ดอกไม้จะทำให้
แจกันสวยขึ้นขณะเดียวกัน-แจกันก็จะทำให้ดอกไม้สวยขึ้นเช่นกัน
ขอขอบคุณข้อมูล teeneethailand2
