1. อย่ าหวังว่าคนอื่นต้อง หยิบยื่นความสะดวกให้
อย่ าหวังว่าต้องได้รับความเห็นอกเห้นใจจากใครๆ อายุไม่น้อยแล้ว ทำตัวให้เขาเคารพ
อย่ าทำตัวให้เขา ส ม เ พ ชหากอย ากให้คนอื่นยอมรับและ ยกย่องก็ต้องทำตัวเอง
ให้มีคุณค่าพอที่ผู้คนจะยกย่อง
2. คนที่อายุเลยเลข 50 ผ่าน เรื่องราวมามาก
ผ่านทุกข์ผ่านสุขมามาก ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากผ่านความขัด แ ย้ ง ช่วงชิงมามาก
ผ่านความผิดหวังสมหวังมามากเมื่อยืนหยัดมาได้จนถึงวันนี้ลองหันย้อนกับไปดูวันวาน
หลายสิ่งน่าจดจำ หลายสิ่งน่าขบขัน และหลายสิ่งยังค้างคา ทำใจได้ย่อมเกิดสติปัญญา
ยอมรับได้ย่อมเกิดวาสนา ปล่อยวางได้ย่อมสงบสุข
3. โลกนี้ ไม่มีใครโ ง่
มีแต่คนที่คิดว่าตัวเองแน่! คิดว่าตัวเองเจ๋ง อย่ าคิดว่าตัวเองดีเลิศกว่าใครๆ หากคุณคิดว่า
มีแต่คนที่ด้อยกว่าอย่ าลืมว่าที่เด่นกว่าคุณก็มีเยอะแยะ เพลาๆ ลมลงบ้างนะ
อย่ าเบ่งให้มันมากนัก
4. มาถึงตอนนี้ ไม่มีใคร ไม่เคยกรำทุกข์
คุณหน้าดำคร่ำเครีย ด หาเลี้ยงครอบครัวคนอื่นก็หน้าดำคร่ำ เครีย ด หาเลี้ยงครอบครัว
เหมือนกัน คุณร้องไห้เมื่อพ่ายแพ้เขาก็ร้องไห้ในวันที่ล้มเหลวเหมือนกัน คุณหัวเสียกับลูกน้อง
เขาก็หัวเสียกับเจ้านายเหมือนกัน ดังนั้น อย่ ามัวคิดว่าตัวเองทุกข์อยู่คนเดียววันใดที่เจอทุกข์
จงเลือกยิ้ม โลกก็จะยิ้มให้กับคุณ
5. จำไว้นะคนดี บนใบหน้าที่สวยหล่อ เขาก็เคยร้องไห้และ บูดบึ้งเหมือนกัน
ต่อให้สนิทชิดเชื้อกันยังไงเขาก็เคยทรยศหักหลังกันมาแล้ว ต่อให้ตำแหน่งมันมีเกียรติ และ
โดดเด่นมากเพียงใดเขาก็ผลัดกัน รุ่งผลัดกันร่วงมานักต่อนัก สิ่งใดควรอยู่ย่อมอยู่ สิ่งใดควร
ได้ย่อมได้สิ่งใดควรไปย่อมไป อย่ าฝ่าฝืนว่ามันต้องคู่เราไปจนวันต า ย
6. ระหว่างชีวิตคู่ เพื่อน บุตรธิดา หรือคนรัก
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จงบอกกับตัวเองว่าไม่มีใครผิดต่อใคร ไม่มีใครเป็นคนทิ้งใครไป เพราะ
ในขณะที่คุณคิดว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นฝ่ายผิดฝั่งเขาก็คิดว่า คุณเป็นฝ่ายผิดด้วยเหมือนกัน
มันก็แค่ใครเข้าใจใคร? ใครถนอมใครก็เท่านั้นเองไม่ว่าใครจะอยู่หรือใครจะไป โอบอุ้ม
ให้อภัยได้ก็ต้องเลือกทำเข้าใจฝ่ายตรงข้ามให้มากแม้ว่ามันย ากที่จะเข้าใจเพราะที่สุด
แล้วใจของคุณเป็นของคุณ คนอื่นไม่อาจเข้าไปอยู่ในใจและทนทุกข์ไปพร้อมกับคุณได้
7. อายุปานนี้ ต้องเข้าใจให้ถ่องแท้
ว่าอย่ าแข่งขันกันที่ความงามบนใบหน้า แต่จงแข่งกันที่ความดีอย่ าเปรียบกันที่ความมั่ง
มีสุขภ าพต่างหากที่ต้องใส่ใจอย่ าแก่ง แ ย่ ง ย ศ ฐ า อำนาจเวทีนี้มีขึ้นมีลงหากมีความสามารถ
ก็แสดงออก เมื่อถึงเวลา แต่อย่ าแสดงทุกเวลาเหมือนที่คุณหญิงจำปาบอกศรีปราชญ์ว่า
“ทำดีได้ แต่อย่ าเด่น จะเป็นภัย”
8. เงินทองเป็นสิ่งสำคัญในช่วงนี้ แต่อย่ าหาจนไม่มี เวลาพักผ่ อ น
พอมีพอใช้ก็ได้แล้วอย่ าคิดว่าต้องหาไว้มากๆเผื่อวันหนึ่ง ต า ย ไปลูกๆ และคนข้างหลัง
จะอยู่ยังไง อันนี้ไม่ต้องคิดข่าว พี่น้อง ฆ่ า กัน ต า ย ก็เพราะ ทรัพย์สมบัติของพ่อแม่
ที่หาไว้มหาศาลนี่แหละ ทำบุญเข้าวัดเข้าโบสถ์ บ้างสุภาษิตจีนบทหนึ่งเขาว่าไว้
“เหลือเงินมิสู้เหลือคุณธรรม” หาเงินเก่งก็ต้องใช้เงินให้เป็นหามา แต่ไม่ยอมใช้
พอวันใดใกล้ต า ย จะกลายเป็นหวงสมบัติ
ขอขอบคุณ นุสนธิ์บุคส์
