ข้อคิดเตือนใจ “ถอยออกมาเถอะ” ถ้าคุณทำดีแล้ว..เขาไม่เห็นหัว

ต่อให้คุณทำดีแค่ไหนเขาก็ไม่สนใจคุณอยู่ดี การทำความดีนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่ทำผิดที่ผิดเวลาและผิดคน นอกจากเขาจะไม่เห็นค่าแล้วยังเสียเวลาเราอีกด้วยคนที่รักเราจริงๆ ก็มี

เราควรเอาเวลาตรงนี้ไปใส่ใจเขาจะดีกว่า มันมีจริงๆ นะคนที่รักบางคนเพียงแค่เห็นหน้า คนที่เกลี ยดบางคนเพียงแค่ฟังใครเล่ามาไม่ว่าเราทำดีแค่ไหน สุดท้ายเขาก็ไม่เห็นค่า

เพราะสำหรับคนบางคน ความดีซื้ อใจเขาไม่ได้ ทำทุกอย่างเพื่อหวัง ให้ทุกคนบนโลกมารักเราเหนื่อยเปล่า มันเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะใส่ใจมากไปเราจึงทุกข์ เพราะสงสัยมากไป

จึงท รม าน หากเข้าใจจึงเป็นสุข ปล่อยวางได้จึงเป็นอิสระ ปล่อยไปบ้างช่างมันเรามาสู่โลกนี้เสมือนนักเดินทาง เรื่องราวมากมายใช่เราเป็นผู้ตัดสิน เรื่องที่ใหญ่ที่สุดในวันนี้

พอถึงวันพรุ่งนี้ก็กลายเป็นเรื่องเล็ก เรื่องที่ใหญ่ที่สุดในเดือนนี้พอเดือนหน้าก็กลายเป็นเรื่องเล่า เรื่องเล่าปากต่อปากกันไปนานๆ สุดท้ายก็เป็นแค่คำนินทา เราทุกคนเป็นได้ก็

แค่คนในคำนินทา เป็นแค่คนในลมปากใครๆไม่ต้องพย าย ามทำตัวให้เป็นที่รักของทุกคนหรอก มันเป็นไปไม่ได้ อยู่กับใครแล้วเหนื่อยใจก็ให้ถอยออกมา บางครั้งก็ย ากที่จะ

เปลี่ยนคนที่เกลี ยดเราให้หันมาชอบเปลี่ยนเป็นเปลี่ยนเวลาไปใช้ กับคนที่รักเรา ทำให้เขามีความสุขดีกว่า อย่าเสียเวลาปั้นหน้าอยู่กับคนที่ไม่คิดจะยอมรับเราเลยบางครั้งการ

ทำความดีของเราก็ไม่สามารถซื้ อใจใครได้ การทำดี บางครั้งอาจหมายถึง การทำดีให้ถูกที่ถูกเวลาและถูกคนด้วย อย่าทุกข์ใจไปถ้าเค้ามองไม่เห็นในสิ่งที่เราตั้งใจ แต่จงดีใจ และ

ภูมิใจเถอะว่า เราได้ทำดีที่สุดแล้ว บางครั้งคนเราก็ชอบคิดว่า การทำดีกับใครก็ให้คนๆ นั้นตัดสินว่าเราดีหรือไม่แต่ความเป็นจริงแล้ว ที่สุดของความดีของคนเรานั้น มันไม่ได้

เท่ากันหรอก ดังนั้นเราจึงคาดหวังไม่ได้ ว่าเราหรือเค้าใครกันแน่ที่ดีกว่ากันแต่ให้เราคิดแค่ว่าเราทำดีให้ถึงที่สุดของเราแล้วก็พอ การจากกันด้วยความดี สักวันคงจะรู้ผลแห่ง

ความดีนั้นแต่การจากกันด้วยความเ ล ว ต่อให้นานเพียงใดความเ ล วก็ไม่อาจเปลี่ยน เป็นความดีไปได้เลยเลือกใช้เวลาที่มีต่อกันให้ดีที่สุด ส่วนผลนั้นปล่อยให้เวลาเป็นคนบ่งบอก

ชีวิตเหมือนรสชาติของกาแฟมากก็ดี น้อยก็ดี ต่างมีรสขม เข้มก็ดี จืดก็ดี ต่างมีรสชาติ ร้อนก็ดี เย็นก็ดี ต่างคนต่างชอบไม่เหมือนกัน จะชงกาแฟให้ถูกปากทุกคนบนโลกได้อย่างไร

กันทำอย่างไรเขาก็ไม่ชอบ เราก็ถอยออกมา ปรับอย่างไรก็ไม่ได้ผล ก็กลับมาเป็นตัวเองเถอะ อย่าคาดหวังในการทำความดี เมื่อเราไม่คาดหวัง เราก็ไม่ต้องผิดหวังมีหลายคนที่

พย าย ามทำดีกับบางคนอย่างดีมาก โดยที่เขาไม่เคยเห็นค่า แถมบางคนถึงขั้นยอมให้เอาเปรียบ เพียงเพราะเราเองไม่อยากจะเสียเขาไปบางทีมันก็ไม่ได้เป็นความผิดของเขาที่

เป็นแบบนั้น แต่มันอาจจะผิดที่เราเองที่ยอมทำดีกับเขา แม้จะรู้ว่าไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยกลัวความสูญเสียบ้าง กลัวความเ จ็ บ ป วด กลัวการอยู่คนเดียว และอย่างอื่นอีกต่างๆ นานา

แห่งความกลัวจึงปลอบใจตัวเองว่า อย่างน้อยทำดีต่อไป เขาอาจจะเห็นค่ามันขึ้นมาสักวันหนึ่งก็ได้ แต่ลืมนึกไปว่าถ้าเขาจะเห็นค่าเขาคงเห็นมันนานแล้ว

ขอขอบคุณ bangpunsara