ทำไมคน “ซื่อสัตย์” มักจะต้องเป็นคนที่ “ผิดหวัง” อยู่เสมอ ทำไมการมีความรัก การไว้วางใจคนๆนึงจนมากเกินไป หากตัวเรานั้นเป็นคนมีความซื่อสัตย์ มักจะสร้าง “ความผิดหวัง” และ
“ความ เ จ็ บ ป ว ด” อยู่เสมอ เป็นอีกหนึ่งบทความดีๆ ที่อยากให้ได้ อ่ า น กัน…มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ที่หากว่าเราจะรักใครสักคนนึง ด้วยความรักที่จริงใจ รักจริงโดยไม่ได้หวัง
ผลตอบแทนใดๆ รักจริง แบบที่ตัวเองก็คาดไม่ได้ว่าจะรักใครคนนึงได้ขนาดนี้โลกใบนี้มีผู้คนอีกหลายล้านคน ที่หน้าตาดี ฐานะดี ทำงานเก่ง แต่ทำไมถึงต้องเป็นคนๆนี้? ทำไม
ไม่เป็นคนอื่น ที่เรารู้จัก นั่นเป็นเพราะอะไร คำตอบอยู่ที่นี่…เพราะว่ากรรม ที่เรานั้นเคยทำร่วมกันมาหากเราลองวางใจลงแบบใช้สติแล้วนั่งคิดไตร่ตรอง แบบที่ไม่เข้าข้างตัวเอง
หลายต่อหลายคนมีคนใหม่ๆเข้ามา เราไม่ได้ปักใจรัก เพราะเรามีคนของเราอยู่ในใจคนอื่นจะดีอย่างไรเราก็ไม่สนใจ เพราะเราเลือกที่จะอยู่กับคนคนนี้ และเราได้เลือกเขาแล้ว
แต่พอมาถึงจุดๆหนึ่งที่เขาเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย กับความซ้ำซาก และความจำเจแบบเดิมๆไม่ตัวเราก็ตัวเขาเริ่มปันใจไปหาคนใหม่ ซึ่งคนที่ซื่อสัตย์มาโดยตลอด ก็จะต้อง
ที่เป็นฝ่ายหันมาดูใจตัวเอง หันมารักษา แ ผ ล ใ จ ของตัวเองด้วยตัวคนเดียว โดยที่เขา ไปมีความสุขกับคนอื่นใน ย า ม ที่เราทุกข์เราก็ดูแลตัวเอง มันจะต้องใช้เวลานาน ที่จะ
กลับมาเป็นเหมือนเดิมเป็นเหมือนปกติ หากวันใดวันหนึ่งที่เขาย้อนกลับมา หรือกำลังอยู่ในช่วงอยากจะขอเราเป็นเหมือนเก่าเราคงให้ไม่ได้แล้ว เพราะเรามันแค่ “คนซื่อสัตย์”
ที่คุณสมบัติไม่ถึงแม้เป็นเพื่อนร่วมโลกยังรู้สึกว่ายากเลย
ขอบคุณที่มา :postsara
