1. ฝึกมองตัวเองให้ตัวเล็กเข้าไว้ หมายความว่า จงเป็นคนตัวเล็ก อย่าเป็นคนตัวใหญ่
จงเป็นคนธรรมดา อย่าเป็นคนสำคัญ ทุกข์บ้ าง ผิดบ้ าง เรื่องธรรมดา
2. ฝึกตัวเองให้ อย่า อยู่ อย่าง อย าก หมายความว่า เราต้องหัดพอใจ
กับสิ่งที่ตัวเองมีอยู่พูดง่ายแต่ทำย าก แต่ก็ต้องทำ จงปล่อยวางไม่อย ากได้
3. ฝึกให้ตนเองเป็นคนธรรมดา หมายความว่า อย่าไปบ้ ากับความสมบูรณ์แบบ
เพราะความสมบูรณ์แบบมันไม่มีจริง คนเรามีผิดพลาดบ้ าง ไม่มีอะไรไร้ที่ติ การผิดบ้ างถูกบ้ างเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต
เพียงแต่เราอย่าผิดพลาดบ่อย ๆ ซ้ำ ๆ ซาก ๆ เรื่องเดิม ๆ
4. ฝึกให้ตัวเองเป็นคนนิ่ง ๆ หรือไม่ก็พูดในสิ่งที่ดี ๆ หมายความว่า ถ้าอะไรไม่ดีก็อย่าไปพูดมาก
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะถูกหรือผิด แต่ถ้ามันไม่ดี เป็นไปได้ก็ไม่ต้องพูด เพราะการพูด หรือวิจารณ์ในทางเสียหายนั้น มีแต่ทำให้จิตใจตนเองตกต่ำ
5. ฝึกให้ตัวเองไม่ยึดมั่นถือมั่น หมายความว่า เวลามีความสุข ก็ให้รู้ว่า
เดี๋ยวความสุขมันก็ผ่านไป เวลามีความทุกข์ ก็ให้รู้ว่า เดี๋ยวความทุกข์ก็ผ่านไป
เวลามีสถานการณ์แ ย่ ๆ เกิดขึ้น ก็ให้รู้ทันว่า เรื่องราวเหล่านี้ มันไม่ได้อยู่กับเราจนวันต า ย
ดังนั้น อย่าไปเสียเวลาคิดมาก อย่าไปย้ำคิดย้ำทำ อย่าไปหลงยึดไว้เกินความจำเป็น ให้รู้จักธรรมชาติของมัน
6. ฝึกให้ตัวเองรู้เท่าทันโลก หมายความว่า คนเราเกิดมาต้องถูกนินทาแน่นอน
ดังนั้น เมื่อถูกนินทาขอให้รู้ว่า “เรามาถูกทางแล้ว” แปลว่า เรายังมีตัวตนอยู่บนโลก
คนที่ชอบเต้นแร้งเต้นกากับคำนินทาก็คือคนไม่รู้เท่าทันโลก คำนินทาคือของคู่กับมนุษย์โลก
มีมาช้านานแล้ว แม้แต่พระพุทธเจ้า นักบุญ คนที่สร้างคุณงามความดีไว้กับโลกมากมายยังถูกนินทา แล้วประสาอะไรเราจะไม่ถูกนินทา
7. ฝึกให้ตัวเองเสียสละ และยอมเสียเปรียบบ้ าง หมายความว่า ไม่มีใครถูกใจเราได้ 100%
มนุษย์ร้อยพ่อพันแม่ อะไรยอมได้ก็ยอมบ้ าง หากไม่ยอมเสียเปรียบอะไรเลย ไม่ช้า
ตัวเรานั้นก็จะเป็นบ้ าสติแตก กลายเป็นคนที่ถูกแต่ต้องเป็นทุกข์ที่ถูกเอาเปรียบ ให้ยอมได้ แต่ไม่ใช่ยอมทุกอย่าง
8. ฝึกตัวเองให้เป็นแสงสว่างในที่มืด 
หมายความว่า ตรงไหนที่มันมืด เราควรไปเป็นดวงไฟส่องทางให้เขา
ตรงไหนที่ไม่มีคนช่วย เราควรไปทำ เช่น ลองหาเวลาไปรับประทานอ า ห า รร้านที่ไม่มีลูกค้าเข้า
อย่ามุ่งแต่เรื่องกิน ให้การกินของเรามันเป็นการช่วยเหลือผู้อื่นบ้ าง ร้านเขาไม่มีลูกค้า
แล้วเราเข้าไปนั่ง มันไม่ใช่แค่เงิน แต่มันหมายถึงกำลังใจ อย่าคิดถึงการบริการที่ดีที่สุด
อย่าคิดถึงรสชาติของอ า ห า รให้มากนัก ให้คิดว่า เรากำลังเป็นผู้ให้ เน้นจิตใจที่ดีที่สุด ใช้วัตถุ
ใช้เงินเป็นเครื่องมือในการซื้ อจิตใจดี ๆ สูง ๆ สะอาด ๆ ของเรากลับคืนมา
9. ฝึกให้ตัวเองยอมรับความจริง หมายความว่า อะไรที่ทำผิด อย่าดันทุรัง ให้พูดคำว่า ขอโทษครับ
ขอโทษค่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ ฝึกพูดคำเหล่านี้ให้เป็นเรื่องปกติ ความผิดไม่ใช่เรื่องเสียหาย
แต่การผิดแล้วไม่ยอมรับผิดนั้นเป็นเรื่องเสียหาย และส่งผลเสียกับชีวิตเป็นวงกว้าง
เพราะการปรับปรุงตัวนั้นมีจุดเริ่มต้นจากการที่คน ๆ หนึ่งรู้ตัวว่าทำไม่ดี ดังนั้นคนที่ไม่รู้ตัวว่าตัวเอง
ทำไม่ดีแล้วดันทุรัง ก็คือคนที่ไม่มีโอกาสปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้น
ขอให้รู้ว่า เมื่อเราทำผิด ต่อให้ปากแข็งแค่ไหน ดันทุรังแค่ไหน ผิดมันก็คือผิด หลอกตัวเองได้
แต่หลอกคนอื่นไม่ได้ เหมือนเราบอกว่า ไม่เหม็น แต่กลิ่นเหม็นนั้น ถ้ามันมีจริงมันก็โชยออกมาอยู่วันยังค่ำ
10. ฝึกให้ตัวเองรู้จักเลือกไอดอล หมายความว่า เมื่อคิดจะเลือกใครสักคนมาเป็นแบบอย่าง
ในการดำเนินชีวิต อย่าไปมุ่งเน้นแต่ความสำเร็จด้านเงินทองเพียงอย่างเดียว
แต่เราควรให้ความสำคัญกับคุณค่าในด้านอื่น ๆ ด้วยเช่น ความดี คุณธรรม ความเสียสละ
เราควรเคารพและชื่นชมใครซักคนที่ความดีของเขาไม่ใช่รายได้ของเขาทุกวันนี้
11. ฝึกตนเองให้ดีต่อคนในบ้ านมาก ๆ หมายความว่า เราต้องไม่เป็นคนหน้าชื่นอกตรม
คือยิ้มไปทั่วกับคนนอกบ้ าน แต่กลับมาทะเลาะกับคนที่บ้ าน ขอให้ใช้คนที่บ้ านเป็นเครื่องมือฝึกจิตใจของตนเอง
อะไรที่ยอมได้ก็ขอให้ยอม เสียเปรียบคนในครอบครัวให้มากที่สุด ดีกับเขาให้เหมือนเขาเป็นคนเดียวกับเรา
อย่าเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องนอกบ้ าน แต่กลับมาเก่งในบ้ าน เพราะมันจะสร้างแต่ความทุกข์ให้ชีวิต
ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตคนเรา ถ้าหาความสุขจากครอบครัวไม่ได้ ความสุขที่อื่นก็ไม่ต้องพูดถึง
ต่อให้หลอกคนทั้งโลกได้ว่าชีวิตประสบความสำเร็จ แต่ภาพที่สร้างขึ้นมา ก็เป็นแค่ภาพลวงตาที่จะย้อนกลับ
มาสร้างความละอายใจให้ตัวเองอยู่วันยังค่ำ จงทำสิ่งดี ๆ ที่ทำแล้วชื่นใจก็ขอให้ทำให้บ่อย คำพูดดี ๆ
ที่พูดได้ก็ขอให้พูด ครอบครัวคือรากของมนุษย์ ถ้ารากของชีวิตเน่า ส่วนที่เหลือก็เน่าทั้งหมด
12. ฝึกตัวเองตามหลักศาสนา หมายความว่า เมื่อรู้ว่าศาสนาของตนสอนอะไร ก็ขอให้ทำ
ทำด้วยความเบิกบาน ไม่จำเป็นต้องทำได้ทั้งหมด แต่ขอให้ทำเรื่อย ๆ
ทำให้ดีขึ้นทุกวัน อย่างน้อย ในแง่ของศีลธรรมก็ควรจะทำให้ได้ เช่น อย่าพูดโ ก ห ก
อย่าเบียดเบียนผู้อื่น อย่างน้อยที่สุดก็ขอให้นับถือความดี ซื่อสัตย์กับความดี
คาถาง่าย ๆ ที่สำหรับผู้ไม่มีศาสนาก็คือ
“เราไม่ชอบสิ่งไหนก็อย่าไปทำสิ่งนั้นกับคนอื่น”
ส่วนศีลสำหรับคนไร้ศาสนานั้นมีอยู่เพียงข้อเดียวนั่นก็คือ
“อย่าขโมยความดีไปจากจิตใจของตนเอง”
ถ้าทำได้ก็ไม่เป็นภาระต่อโลกใบนี้ เรียกได้ว่าเป็นพลเมืองที่ดีของโลกและเพื่อนมนุษย์แล้วโดยสมบูรณ์
ที่มา : w e a l t h i
