1. ใครจะว่าอะไรก็ช่าง
ถ้าเราไม่ได้เป็นอย่ างนั้นก็พอแล้ว เคยได้ยินคนพูดเรื่องการติดฉลากไหม
การติดฉลากก็คือ การประทับตราว่าสิ่งนั้นเป็นอะไร เพื่อให้ง่ายต่อการจัดประเภท
ทีนี้ปัญหาอยู่ที่ว่า ถ้าติดฉลากถูกก็ดีไปแต่ถ้าเมื่อไหร่ติดฉลากผิด สิ่งนั้นก็จะ
ไม่ใช่สิ่งที่เป็นตามฉลากก็เท่านั้น ในหลักการเดียวกัน ถ้าใครมาว่าคุณส า ร พัดเรื่อง
แต่ถ้าคุณไม่ได้เป็นอย่ างเขาบอกก็ไม่เห็นจะต้องคิดมากกับฉลากที่เขาเอามาติดไว้
ถ้าคุณเป็นน้ำตาลแล้วเขาเอาฉลากน้ำปลามาติดให้ก็ไม่ใช่ปัญหาของคุณ
เขาเองต่างหากที่คิดผิด
2. ให้เกียรติงานที่ทำด้วยการทุ่มเททำงานอย่ างเต็มที่
อย่ าบ่นว่าไม่ชอบงาน นึกถึงกระเป๋ารถเมล์ที่ยิ้มแย้มแจ่มใสสิ แล้วเปรียบเทียบ
กับเราที่นั่งบ่นอยู่นั่นแล้วว่าเหนื่อย ไม่สนุก ถามว่างานหรือเปล่าที่ทำให้เราทุกข์ จริง ๆ
แล้วเราต่างหากที่ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ เพราะนั่งพร่ำบ่นกับสิ่งที่ไม่ได้ดังใจ
ถ้าใครได้ทำงานที่ชอบก็ดีไป แต่อย่ าลืมว่างานที่ชอบก็มี ด้านที่ทำให้เราเหนื่อยได้เหมือนกัน
ใช่ว่าหนทางการทำงานจะปูด้วยกลียกุหลาบเสมอไปสิ่งที่เราควรคิดก็คืองานคือสิ่งที่
ทำให้เราใช้ชีวิตอย่ างคุ้มค่า อย่ าดูถูกงานของตัวเอง ไม่เช่นนั้นเราก็ดูถูกตัวเองด้วย
ที่เลือกทำงานนั้น อย่ าลืมว่าเราต่างหากที่เป็นคนเลือกที่จะทำหรือไม่ทำ ดังนั้น
ทำงานที่เราเลือกในเวลานั้นๆ
3. งานไม่ได้หนักทุกวันสักหน่อย
เดี๋ยวก็ได้พักแล้ว เวลางานล้นมือเราอาจท้อ แต่ท้อไปงานก็ไม่เสร็จ ลุกมาทุ่มเท
ทำให้เสร็จ ๆ ไปดีกว่า เหนื่อยแค่ไหนเดี๋ยวก็ได้พัก และสิ่งที่เราต้องทำเมื่องานเยอะ
คือจัดระเบียบเส้นต า ย ของงานแต่ละชิ้น เจรจาต่อรองถ้าคิดว่าจะไม่เสร็จตรงเวลา
แล้วก็ค่อย ๆ ทำไปทีละงาน เดี๋ยวดีเอง
4. ถึงจะไม่เก่งงานนี้
แต่เราก็พย าย ามเต็มที่แล้ว บ่อยครั้งที่เราได้รับมอบหมายงานที่ไม่ถนัด ก็คิดเสียว่า
ไม่เป็นไร ทำให้เต็มที่ แต่ก่อนทำก็บอกคนที่มอบหมายหน่อยว่าไม่ค่อยถนัดนะ
แต่จะทำเต็มที่ผิดพลาดอะไรก็บอกได้ เขาจะได้ไม่คาดหวังมาก แต่ถ้าทำออกมาแล้วดี
ก็ถือเป็นกำไร อย่ าเสียใจที่ทำงานบางประเภทไม่เก่ง เพราะเราก็อาจจะเก่งในงาน
ประเภทอื่นก็ได้ จำไว้ว่าปลาอาจจะว่ายน้ำเก่งกว่าลูกสุนัข แต่ปลาก็วิ่งไม่ได้เหมือนกัน
ถ้าปลาตัวหนึ่งจะโดดขึ้นมาบนบกแล้วคืบคลานจนถลอกปอกเปิกก็คงไม่มีใครว่าอะไร
เพราะมันเป็นปลาจริงไหม
5. ไม่เป็นไร ผิดพลาดกันได้
ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ทำงานผิดพลาดแล้วยังจะมานั่งโทษตัวเองให้เหนื่อยทำไม
ให้กำลังใจตัวเองเพื่อทำงานชิ้นต่อไปดีกว่า ยิ่งเรามัวจมกับความผิดพลาดเดิม ๆ
เราก็จะทำงานอื่นต่อไม่ได้ สู้เอาความผิดพลาดมาทำให้ถูกต้องในงานชิ้นใหม่ดีกว่า
สัจธรรมของชีวิตที่ต้องจำไว้อย่ างหนึ่งก็คือ ไม่มีใครจำเรื่องของคนอื่นนานหรอก
ถึงใครจะว่าเรามากมายแค่ไหน แต่พอเดินพ้นหน้าเราไปเขาก็ต้องคิดเรื่องอื่นแทน
แล้วเราจะมาลงโทษตัวเองอยู่ทำไม
ที่มา : c h o n b u r i p o s t
