1.คุณค่าของภาชนะอยู่ที่ว่ารองรับหรือบรรจุอะไรไว้
ภาชนะต่างๆ ถูกสร้างมาเพื่อรองรับสิ่งต่างๆ หากเราเอาภาชนะเลอค่าไปรองรับสิ่ง โ ส โ ค ร ก ภาชนะนั้นก็จะดูไร้ค่าหมดราคา แต่ถ้านำไปใช้รองรับสิ่งที่ดีและสวยงาม
มูลค่าของภาชนะนั้นก็จะยิ่งเพิ่มขึ้นไปอีกหลายเท่า ดังนั้นจงอย่าเอาหูหรือใจเราไปรองรับสิ่งปฏิกูลที่เขาปล่อยหรือสำรอกออกมา ให้ทำนิ่งๆ เฉยๆ หนักแน่นและอดทนไว้
ไม่เอาใจไปรองไม่เอาอะไรมาใส่หู ตัวเราก็จะเบาพร้อมก้าวเดินต่อไปข้างหน้าอย่างมั่นคง และไม่หวาดหวั่นต่อทุกอุปสรรคที่เข้ามา จึงทำให้มีที่ว่างในหัวใจอีกมากมาย
ที่จะนำไปใช้รองรับแต่สิ่งดีงาม
2.จัดลำดับความสำคัญให้คนที่เข้ามาในชีวิต
จงพิจารณากลั่นกรองดูให้ดีว่าเขาดีพอที่จะมามีอิทธิพลต่อชีวิตเราหรือไม่ มันคุ้มค่าไหมที่เราจะต้องไปใส่ใจคนแบบนั้นหรือคิดแบบเห็นแก่ตัวไปเลยว่า ถ้าไม่มีผลประโยชน์
อะไรกับเรา หรือไม่มีอิทธิพลต่อความเป็นอยู่ของเรา เช่น เป็นนายจ้าง เป็นผู้ให้กำเนิด เป็นผู้ที่รักและหวังดีต่อเราจริงๆ ก็ไม่ต้องไปเอามาใส่ใจ
3.ชีวิตนี้สั้นและ พ ลั ง ง า น ก็มีกำจัด
เวลาและ พ ลั ง ง า น บนโลกของเรามีจำนวนจำกัด จงใช้มันเพื่อคนที่เรารักและเขารักและหวังดีต่อเราก็พอ อย่าเอาไปใช้เพื่อการใส่ใจคนที่เขาไม่ปรารถนาดีต่อเรา ให้เสียเวลาและ
เสีย พ ลั ง ง า น ในชีวิตไปโดยเปล่าประโยชน์ เพราะสุดท้ายแล้วคนที่เขาไม่ชอบเรา ต่อให้เราทำดีต่อเขาแค่ไหน เขาก็จะหาข้ออ้างที่จะไม่ชอบเราได้อยู่ดี
4.จงสร้างกำแพงหรือสะพานสำหรับความสัมพันธ์
คนบนโลกนี้ มีหลากความคิด หลากมุมมอง หลากนิสัย หลากอัตตา มันจึงเป็นสิทธิ์ของเขาที่เขาจะมองเราว่าเป็นเช่นไร และมันก็เป็นสิทธิ์ของเราเช่นกันที่จะแสดงให้เขาเห็น
ด้านไหนในตัวเรา บางครั้งเราก็จำเป็นต้องสร้างกำแพงมาขวางกั้นคนบางจำพวก และสร้างสะพานทอดรับคนบางคนด้วยเช่นกัน เพราะประชากรมนุษย์บนโลกนี้มีมากเกินกว่า
ที่เราจะเอามาใส่ใจ หรือทำให้เขาเป็นคนสำคัญต่อชีวิตเราได้ทั้งหมด เนื่องจากชีวิตนี้สั้นนัก และมิตรภาพดีๆ ยังมีให้เราเก็บเกี่ยวได้อีกมากมายบนหนทางแห่งชีวิตที่เรา
ได้มาอยู่บนโลกนี้ ดังนั้นจงดีเฉพาะกับคนที่เขาอยากคบหาหรือดีกับเราก็พอ และไม่ควรดีกับคนทุกคนที่เราพบเจอ เนื่องจากเสือบางตัวก็แฝงมาในคราบ เ นื้ อ ผู้ น่ า ส ง ส า ร
5.สูงต่ำอยู่ที่การทำตัว ดี ชั่ ว อยู่ที่ตัวกระทำ
หากทุกครั้งที่ต้องกระทบกับใคร หรือมีใครมากระทบและทำให้เราไม่พอใจ (ซึ่งเราก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งย่อมจะมีอารมณ์ โ ก ร ธ
เ ก ลี ย ด ได้เหมือนเขา) แต่ถ้าเราวางเฉย เลี่ยงได้
ไม่ถือสาหาความ เพราะเข้าใจว่านั่นเป็นเพราะกมลสันดานที่เขาสั่งสมมา เข้าใจความต่างของชนชั้น สถานะ และการจับวางอารมณ์ได้ เราก็จะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุษย์
ผู้ประเสริฐกว่าคนพวกนั้น และไม่ถูกลดค่าไปเป็นเยี่ยงสุนัข ด้วยการกระทำที่รู้เท่าทันอารมณ์ตน ไม่ตกเป็นทาสของอารมณ์ที่จะนำพาให้เราตกต่ำลงไปได้ใน ชั่ ว ค รู่ ชั่ ว ย า ม
6.ไม่มีใครต้องผูกติดกับเราไปตลอดชีวิต
วันเวลาและประสบการณ์จะช่วยกลั่นกรองให้เองว่า…เราควรจะใช้เวลาอันมีค่าในชีวิตเราเพื่อรัก เพื่อใส่ใจ เพื่อใส่ใจใครบ้าง เรามาเรียนก็เจอกันแค่ 4 ปี มาทำงานก็
เจอกันแค่ 8-9 ชั่ ว โ ม ง มาเป็นพ่อ แม่ เพื่อนพ้อง พี่น้อง ก็แค่ ชั่ ว อายุขัยบนโลกนี้ไม่กี่ปี จึงไม่มีใครเขาอยู่กับเราได้ตลอดเวลา แต่ที่เขาจะตามติดเราไปได้ตลอดเวลานั่น ก็
เพราะเรายึดถือเขาไว้ไม่ยอมปล่อยเขาไปจากชีวิตเรา ไม่จบแค่ในเวลาที่ต้องเจอกัน เขาจึงกลายมาเป็นสิ่งที่มีอิทธิพลต่อชีวิตเราขนาดที่เราต้องเก็บเอามาใส่ในทุกลมหายใจไป
7.อยากมีความสุขในใจจงอย่า โ ก ร ธ เ ก ลี ย ด ใครเลย
การ โ ก ร ธ เ ก ลี ย ด เป็นเรื่องของอารมณ์และวุฒิภาวะที่ยังไม่ได้ถูกพัฒนา หรือยกระดับขึ้นมาด้วยหลักของศาสนา (ทุกความเชื่อ) คนที่มัก โ ก ร ธ เ ก ลี ย ด คนอื่น
จึงมีสีหน้าท่าทางที่ไม่น่าเข้าใกล้ ไม่น่าคบหา และเป็นคนที่จะไม่มีวันได้ค้นพบความสุขในใจที่โล่งเบา หากเขา เ ก ลี ย ด โ ก ร ธ เรามา ก็จง สง ส า ร คนที่ เ ก ลี ย ด เรา
กลับคืนไปอีก 10 เท่า เพราะนั่นเท่ากับว่าเขาปล่อยให้เรามีอิทธิพลต่อชีวิตเขา การที่เขา เ ก ลี ย ด ขึ้ ง ห ม อ ง โ ก ร ธ เรา เท่ากับเขาได้ตอกตะปูลงบนฝาโลงตนเองทุกวัน ๆ
จนแน่นหนา ยากจะถอนออกจากใจการ โ ก ร ธ เ ก ลี ย ด ใคร ใจจะรุ่มร้อน ไร้ความสุข จนกลายมาเป็นการจ้องจับผิดเรา อยากเห็นชีวิตเรา ต ก ต่ำ ย่ำ แ ย่ ดังนั้น
เราจำต้องทำตัวให้ดีขึ้น ให้ได้ดี หรือประสบความสำเร็จมากกว่าคนที่เขา เ ก ลี ย ด เรา เมื่อไหร่ที่เรามีชีวิตที่ดีกว่าเขา เขาจะยิ่งร้อนรน จนกลายเป็นทุกข์ทน ห ม่ น ห ม อ ง และ
อ ก แ ต ก ต า ย ไปเอง ด้วยใจมัก โ ก ร ธ เ ก ลี ย ด ที่ไม่อยากเห็นเราได้ดีเหนือตัวเอง นี่จึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเราต้องเข้มแข็งให้มากท่ามกลางมิตรที่ไม่มีใจจริง หรือ
ศั ต รู ในคราบมิตรผู้ (เกือบ) หวังดี ทั้งๆ ที่บางครั้งเราเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขา เ ก ลี ย ด เรา หรือไม่ได้ไปจดจำว่าใครจะรัก จะชัง จะชอบเราบ้าง แค่เป็นเราในแบบที่เราคิดว่า
ดีแล้วไม่ทำใครเดือดร้อนก็พอ
8.จงเลือกคบแต่คนที่มีศาสนาในหัวใจ
สัญชาติญาณด้านดิบเถื่อนของมนุษย์ ถูกเก็บกดเอาไว้ด้วยบรรทัดฐานของสังคมและศาสนา ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วมนุษย์นั้นเกิดมาเพื่อเบียดเบียนชีวิตอื่น เพื่อให้ตัวเองอยู่รอดอยู่แล้ว
โดย ส า ย เ ลื อ ด ดังนั้นไม่ต้องไปมองว่ามนุษย์ทุกคนประเสริฐเทียบเท่าเหล่าเทวดาหรือนางฟ้าหรอกนะ เพราะลึกๆ แล้วในจิตใจของมนุษย์ทุกคนนั้นมีความเห็นแก่ตัว
กันทุกคนสิ่งสำคัญในข้อนี้จึงอยู่ที่ว่า ใครจะข่มจิตใจ ใครจะสะกดกลั้น หรือใครจะมีปัญญาในการรับมือต่อเหตุการณ์ล่อแหลม ที่
เ สี่ ย ง ต่อการ ก ร ะ ตุ้ น เร้าสัญชาติญาณดิบ
ได้มากน้อยแค่ไหนมากกว่า ดังนั้นการเลือกคบคนที่จิตใจดีมีศาสนา ทุกความเชื่อ จึงเป็นการคัดกรองคนดีๆ เข้ามาในชีวิตของเราไปได้เอง
9.ทุกข์สุขนั้นอยู่ที่ใจเราไม่ใช่ใครอื่น
ใจของเรา เราก็ควรจะเป็นผู้มีสิทธิ์ขาดแต่เพียงผู้เดียว ที่จะบงการให้ทุกข์ สุข เศร้า ด้วยตัวเราเองมิใช่มือคนอื่นไม่ใช่หรือ การบริหารจิตใจ จึงไม่ควรปล่อยให้ใครเข้ามาทำหน้าที่
มาบงการแทนตัวเรา และการทำใจเราให้ว่าง-เบา ก็จะทำให้เราก้าวต่อไปบนเส้นทางข้างหน้าได้ง่ายขึ้น ขนาดมือถือหรือคอมพิวเตอร์ เรายังต้องมีฟังก์ชั่นไว้ลบขยะทิ้ง
เพื่อให้เครื่องเบาและเหลือพื้นที่ว่างไว้รันงานได้รวดเร็วขึ้นเลย แล้วทำไมคนเราจึงไม่มีฟังก์ชั่น Delete ขยะในใจออกไปบ้าง อะไรที่เป็นขยะรกใจ ก็จง Delete ทิ้งไปเสียให้หมด
เพราะเรามีเพียงใจเดียว ที่ยังต้องใช้ต่อไปอีกนาน
หากอายุขัยเราคือ 80 ปี ใจดวงน้อยๆ นี้จะเหลือพื้นที่ไว้รองรับสิ่งดีๆ บนเส้นทางสายอนาคตได้อีกสักเท่าไหร่ ถ้าไม่มีการ ทำ ล า ย ขยะในใจออกบ้าง การเลือกลบทิ้ง
สิ่งไม่ดีออกไปจากหัวใจ หรือทำเป็นหลงลืมไปบ้างตามสมควร จึงเป็นการเตรียมใจเอาไว้เพื่อใช้รองรับแต่สิ่งดีๆ ที่จะเกิดมีบนหนทางข้างหน้า ซึ่งจะนำความสุขมาสู่ใจเรา
อย่างแท้จริง โดยไม่ต้องไปพึ่งพิงสิ่งใด และทำให้ใจเราทำงานได้ ย า ว น า น ต่อไปได้ ด้วยไม่เคยมีอะไรมา ทำ ร้ า ย หั ว ใ จ เราได้อย่างแท้จริง เมื่อทุกสิ่งที่ใจเราทุกข์
อยู่นั้นเกิดจากตัวเรา ทำ ร้ า ย ใจเราเอง
ขอขอบคุณ matichon.co.th
