เราคนทุกคนที่เกิดมานั้น ล้วนมีการดูแลอบรมสั่งสอนที่แตกต่างกัน เขาว่ากันว่าการที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นถือว่าเป็นผู้ที่มีบุญมากๆ แต่เราจะรู้ได้อย่ างไรว่าตัวเรานั้นเป็นผู้ที่มีบุญมากเพียงใด เราอย ากให้อ่ า นบทความนี้ดูค่ะ
เป็นคนมีบุญอย่ างง่ายๆใครคือคนที่มีบุญมากท่านเองก็อาจมีบุญมากได้ด้วยการฝีกฝนคนที่ทำทานมากอาจไม่ใช่คนที่มีบุญมากเสมอไปคนที่มีศีลมากก็อาจไม่ใช่คนที่มีบุญมาก
แลคนที่ทำสมาธิมาก.ก็อาจไม่ใช่คนที่มีบุญมากเช่นเดียวกันคนที่ทำทานมากอาจเป็นเพียงคนที่รู้จักเสียสละมากแต่ถ้า ในชีวิตประจำวัน นั้นยังเป็นคนที่ขี้หงุดหงิดขี้บ่น
รู้สึกว่ามีแต่เรื่องที่ไม่น่าพอใจ.มีแต่เรื่องกวนใจมารบกวนมีแต่สิ่งที่ไม่น่าพอใจมาให้ได้พบเห็นมีแต่ความทุกข์ใจจะถือว่าเป็นคนมีบุญมากได้อย่ างไรคนที่คิดว่ามีศีลมากทำสมาธิมากก็ไม่แตกต่างกันมากนักดอก
เพราะถ้าในชีวิตประจำวันนั้นยังเป็นคนที่ขี้หงุดหงิดขี้บ่น.รู้สึกว่ามีแต่เรื่องที่ไม่น่าพอใจมีแต่เรื่องกวนใจมารบกวนมีแต่สิ่งที่ไม่น่าพอใจมาให้ได้พบเห็นมีแต่ความทุกข์ใจจะถือว่าเป็นคนมีบุญมากได้อย่ างไร
แต่ ก็ยังดีที่ได้สะสมอริยทรัพย์ไว้ใช้ในโลกหน้าเพียงแต่ในโลกปัจจุบันย่อมถือว่าท่านยังไม่มีบุญมากจริงคนที่มีบุญมาก คือคนที่สบายใจง่ายอยู่ที่ไหน ในเวลาใดก็สุขง่ายทุกข์ย ากมีแต่ความเบาจิต
เบาใจปลอดโปร่งโล่งสบายท่านล่ะเป็นเช่นว่าหรือยัง คนที่สามารถจ่ายค่าอาหารแพงๆในร้านดีร้านดังแต่ยังปล่อยให้ตัวเองหงุดหงิดกับบริการ หรือเรื่องอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจอาจเรียกได้ว่าเป็นคนมีสตางค์
มากแต่ยังไม่ใช่คนมีบุญมากจริงๆคนที่มีบุญมากจริงๆนั้นมักจะอยู่ง่ายกินง่าย.ปรับตัวได้ง่ายไม่ค่อยถือสาอะไรมากมายให้เป็นทุกข์อะไรที่เป็นทุกข์.ก็เพียงรู้ว่าเป็นทุกข์.แต่ไม่นำทุกข์มาแบก
คนที่มีบุญมากจริงๆมักไม่ค่อยถือตัวถือตนเข้าใจว่าสรรพสิ่งล้วนแต่เป็นสิ่งสมมุติ.ไม่มีอะไรที่ยั่งยืนถาวรมีเกิดแล้วตั้งอยู่ในที่สุดก็ดับไปมีความรู้สึกปล่อยวางมากกว่าเอามาแบกทับถมตัวเองให้เป็นภาระหนักตลอดเวลา
คนที่มีบุญมากจริงๆมักไม่คิดว่าตนเองพิเศษอะไรกว่าใครในทางตรงกันข้ามเขาจะรู้สึกขอบคุณเวลาที่ใครทำอะไรให้.ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่จนรู้สึกว่าตนเองเป็นคนโชคดี .แม้ถึงคราวที่ต้องประสบกับเหตุการณ์ใดๆที่ไม่ดี
ก็ยังเห็นเป็นบทเรียนหรือยังพอเห็นด้านดีได้อยู่หรือ มักมองเห็นด้านบวกได้เสมอคนที่มีบุญมากจริงๆ.ไม่จำเป็นต้องมีอะไรเพียบพร้อมหรือดีพร้อมถึงกระนั้นเขาก็ไม่รู้สึกต่ำกว่า หรือสูงกว่าใครดีกว่าใครหรือเ ล วกว่าใคร
ฉลาดกว่าใครหรือโ ง่กว่าใครเพราะเขาให้เกียรติความเป็นคนของทุกคนรวมทั้งตนเองจึงไม่นำตนเองไปเปรียบเทียบกับใคร.หรือนำใครมาเปรียบเทียบกับตนเอง
ถึงกระนั้นเขาก็ยินดีรับฟังคำแนะนำจากผู้อื่นโดยไม่หลงเป็นเหยื่อคำสรรเสริญและคำนินทาคนมีบุญมากจริงๆมองไปที่ไหนเมื่อใดได้ยินอะไรก็สบายอกสบายใจเพราะเข้าใจความเป็นเช่นนั้นเองของทุกๆชีวิต
เห็นคนได้ดีก็รู้ว่าเขาคงเคยทำสิ่งดีๆมาก่อนเห็นคนลำบากที่พอช่วยเหลือได้ก็ช่วยไปตามกำลังอะไรที่เกินกำลัง.ก็ไม่ปล่อยให้ตนเองว้าวุ่น กังวล ทุกข์ร้อนใจไปกับสิ่งนั้นเข้าใจดีว่าทุกคนมีก ร ร มเป็นของตนเองมีก ร ร มเป็นมรดกแต่ละคนย่อมเป็นไปตามกฎแห่ง
ก ร ร มที่ตนได้เคยกระทำไม่ทำสิ่งที่ไม่ดีละอายชั่วกลัวบาปทำสิ่งที่ดีๆหาเวลาทำจิตให้ผ่องใสด้วยการมีสติในการปฏิบัติธรรมโดยทำในที่ใดๆก็ได้ไม่จำเป็นต้องไปทำที่วัด หรือ ที่สำนักปฏิบัติธรรมใดๆทำที่บ้านก็ได้
ทำได้ในทุกแห่งด้วยความมีสติในปัจจุบันขณะพวกเราทุกคนสามารถฝึกฝนอบรมตนเองให้เป็นคนที่มีบุญมากดังกล่าวได้เป็นเรื่องปัจจัตตังที่รู้ได้เฉพาะตนคนที่ทำการฝึกฝนตนเองให้เป็นคนมีบุญมากก่อนต า ยได้ทุกคนขออำนวยพรให้ผู้อ่ า นทุกท่านและ.ผู้เรียบเรียงเป็นผู้สำเร็จในการมีบุญมากในชาติปัจจุบัน
ที่มา : postsod
