วันหนึ่ง…กาลเวลาจะช่วยคัดกรองคนที่ไม่ใช่..ให้ออกไปจากชีวิตเรากาลเวลาจะช่วยคัดกรองคนที่ไม่ใช่.. ให้ออกไปจากชีวิตเราเหมือนตะแกรงร่อนแป้ง ที่ไม่รู้ว่า
ถ้านานไปกว่านี้ อาจไม่เหลือแป้งสักเม็ดบนตะแกรงด้วยรึเปล่า บางครั้งก็เสียดาย…ที่บางคนจากเราไปทำให้เรารู้ว่าครั้งนั้นคือครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกันบางครั้งก็ดีใจ…ที่ใครคนนั้น
ออกไปจากชีวิตเราแล้วหลังจากนั้นเราก็มีชีวิตที่ดีอย่างบอกไม่ถูก เ ศ ร้ า เหมือนกันนะ ถ้าคนที่หลุดจากวงโคจรไปคือคนที่เราอยากให้เขาอยู่ ไม่อยากให้หลุดออกไป
คนที่พอดีกัน… ก็หายากซะเหลือเกินหรือเราเองต่างหากที่ขาดๆ เกินๆไม่เหมาะสมกับเขาจนทำให้ตัวเองหลุดออกจากตะแกรงชีวิตใครสักคนด้วยเหมือนกันยิ่งอายุมากขึ้นเท่าไหร่
ก็ยิ่งดูเหมือนว่า โลกจะยิ่งกลั่นแกล้งมากขึ้นเรื่อยๆพี่น้องที่เคยเล่นด้วยกันก็มาทะเลาะกันเพราะเรื่องมรดกของพ่อแม่หมาที่อยู่กับเรามานาน ซื่อสัตย์มาก รักเรามากก็
จากเราไปเพื่อนที่เคยคบกันมานาน ก็เริ่มห่างเหิน เริ่มนินทา ว่ า ร้ า ย กันเองในกลุ่มคนในที่ทำงานก็ไม่จริงใจทั้งที่เราดีด้วยมาตลอดปู่ ย า ตา ย า ย ลุง ป้า พ่อ แม่ ก็ค่อยๆ
ทยอยจากไปทีละคนสองคนลกที่เคยได้กอด ได้หอมทุกวัน เดี๋ยวนี้ นอกจากจะกอดไม่ได้แล้วยังห่างเหิน ไม่ค่อยจะเชื่อฟังดื้อรั้น ติดแฟนคู่ชีวิตที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน
ตั้งหลายสิบปีตอนนี้เริ่มนอกใจเริ่มเบื่อบ้าน เริ่มไม่รักกันเหมือนเดิมคุณจะรับมือกับเรื่องพวกนี้ยังไง ถ้าไม่ยอมศึกษาธรรมะก็ได้แต่ร้องว่า โ ช ค ช ะ ต า ชงบ้างอะไรบ้าง
ฟ้าก ลั่ น แ ก ล้ ง บ้างจริงๆแล้วไม่ใช่เลย บางเรื่องในชีวิตเข้ามาเพื่อให้เรามีหน้าที่ยอมรับเพียงอย่างเดียวไม่ใช่ไปฝืน หรือ เปลี่ยนแปลงอะไรได้ธรรมะไม่ได้ช่วยให้ ย า ย ฟื้ น
เพื่อนเลิกนินทา หรือ ลูกไม่ไปแต่งงานแต่ธรรมะ.. จะทำให้คุณยอมรับความจริงจากเรื่องนั้นๆ ได้โดยที่ไม่ทุกข์หรือถ้าจะทุกข์ก็ทุกข์น้อยลงกาลเวลาคัดกรองทุกอย่าง
หากจะมีอะไรซักอย่างที่เป็นของเราต่อให้ผ่านเวลาหรือสถานการณ์แบบไหนเชื่อได้ว่าก็ยังอยู่กับเราไม่ไปไหนเวลาพาทุกสิ่งทุกอย่างมาให้เราเลือกและตัดสินเพื่อ
จะได้รู้ค่าของสิ่งที่ผ่านมาแต่ละอย่างเวลามักสอนเราด้วยบทเรียนอาจจะ เ จ็ บ ป ว ด บ้างมากน้อยต่างกันแต่มันจะทำให้เราจำไปตลอดชีวิตทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้วทั้งผิดหวังและ
เสียใจหากยังไม่หมดศรัทธาแสงสว่างที่ส่องทางข้างหน้าก็ยังคงสว่างต่อไปบางที…ก็เป็นเรื่องแปลกเหมือนกันหากใคร คิดแต่ความสุขความสุขก็จะเข้าหาตัวหากใคร
คร่ำครวญกับความเ จ็ บ ป ว ดมันก็จะเ จ็ บ ป ว ดอย่างแสนสาหัสบางทีเวลาไม่ได้ช่วยเราตัดสินใจแต่เวลาช่วยชะลอการตัดสินใจของเราได้ดีเวลาของคนเรานั้นมีเท่ากัน
เราจะเลือกให้ชีวิตที่อยู่ปัจจุบันอยู่กับอะไรช่วงชีวิตที่ผ่านมาคุณทำให้คนอื่นยิ้มกี่ครั้งและทำให้ตัวเองยิ้มซักกี่ครั้งการมอบความรู้สึกดีๆให้กันและกันทำให้เวลาของคนเหล่านั้น
ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเพื่อกันและกันไม่มีวันหมดรักษาเวลาคุณอาจจะทำได้แต่รักษาความสัมพันธ์เมื่อผ่านการเวลามั่นใจมั้ยว่าคุณรักษามันไว้ได้ทั้งหมดจงเลือกใช้เวลา
กับคนที่คุณคิดว่ามีค่าหากเวลาพลัดพรากอะไรของคุณมาจงอย่าเสียดายเพราะนั่นคือการหมุนเวียนตามกาลและเวลา
ที่มา : คุณ ประดิษฐ์ศักดิ์ บุญสิทธิ์,
